Parijs: Alles voor de kunst en de gastronomie
November 15/11/14 tot 19/11/14
Wij vertrekken om 17u 55 vanuit Oostende rechtstreeks met de Thallys naar Parijs en komen in Paris Nord aan om 20u 30. De treinreis in België duurt langer dan de rit op Franse bodem. Maar het comfort van deze rechtstreekse trein is een grote luxe, ook al reizen we in tweede klasse. In de column van Kaaiman in de krant De Tijd wordt deze rit vanuit Oostende telkens opnieuw als een grote verspilling aangeklaagd omdat er te weinig reizigers gebruik maken van ons vertrekpunt. Maar in Brugge en in Gent loopt de trein vol en is er van verspilling geen sprake meer. Trouwens een trein moet ook een rustplaats hebben in een eindstation en daarvoor is Oostende de meest geschikte plaats. Wij logeren in hotel République in een zijstraat van de Rue Magenta en in de buurt van ons geliefde Place de la République. De taxi brengt ons door het drukke zaterdagavond verkeer naar ons hotel dat een aanrader is in de Guide Routard, maar de werkelijkheid niet beantwoordt aan het verslag in de gids. Dus geen aanrader! 's Avonds even doorzakken in café Répubique op de gelijknamige Place is een heerlijk rustpunt om onze reis verder uit stippelen en plannen te maken voor de volgende dagen.
Op zondag nemen we de metro naar Le Marais, waar de winkels open zijn op zondag omdat dit de joodse wijk is van Parijs en waar oorspronkelijk de rustdag op de de zaterdagse sabbat was. Nu zijn de winkels daar ook op zaterdag open en is dit een zeer trendy wijk geworden met de Rue des Rossier als meest gekende joodse straat in Parijs en waar de falafel eethuizen zichzelf prijzen als de meest originele en de beste. Maar ons doel is het Museum Picasso dat pas heropend werd door President François Hollande na een periode van vijf jaar restauratie. Het Musée National Picasso-Paris is gevestigd in het Hotel Salé in de rue de Thorigny, 5, 75003 Paris Metro Saint Paul en de openingsuren zijn tijdens de week van 11u 30 tot 18u en op zaterdag en zondag van 9u30 tot 18u en elke maand op vrijdag tot 21 u. De mooie ingang en binnenkoer is bij onze aankomst om 10u 's morgens volledig volzet. Na bijna 2u aanschuiven in de motregen en met de stille hoop dat dit aanschuiven de moeite waard is en dat voor ons "alles voor de kunst" is, worden we eindelijk toegelaten tot het museum. Bezoekers met een ticket, dat ze gekocht hebben via internet, hebben voorrang maar moeten toch ook wel aanschuiven in een andere rij omdat er zo veel mensen zijn die deze opportuniteit gebruiken.
Maar al onze verwachtingen worden onmiddellijk vervuld en na het eindeloos wachten komen we in een gloednieuw museum in het statige hotel Salé. We besluiten tevens om aan de kassa een jaarkaart te kopen, zodat we nooit meer moeten aanschuiven en nog dikwijls kunnen terugkomen.De onrechtstreekse lichtinval is meesterlijk uitgevoerd en samen met de witte muren en de perfecte opstelling van de kunstwerken kunnen we nu genieten van de schoonheid van het werk van Picasso dat hier eindelijk tot z'n recht kan komen. In het verleden was dit Museum eerder ontgoochelend door het gebrek aan structuur en een slechte lichtinval. De eerste werken dateren van 1895. Picasso was toen 14jaar ( geboren n Malaga in 1881) . Hier zien we zijn uitzonderlijk talent voor tekenen en schilderen. Zijn vader , José Ruiz Blasco, was schilder en curator van het gemeentelijk museum en de jonge Picasso hielp hem bij zijn schilderwerk. Tussen 1891 en 1995 woonde de family in La Coruna in Galicië , waar zijn vader leraar werd aan de Academie voor Schone Kunsten en waar Picasso onderricht kreeg van zijn vader en hij getraind werd in het tekenen van plaasteren copies van oudheidkundige sculpturen, zoals dat in de academische traditie de gewoonte was. Hij slaagde erin om deze inspanning te implementeren in zijn kunstwerken op dat ogenblik. Van 1906 tot 1915 evolueert hij van het primitivisme met "Les Demoiselles d'Avignon" naar het kubisme waarvan "de man met de gitaar" een mooi voorbeeld is .Tijdens de oorlogsjaren woont hij in Rome en Parijs waar hij André Breton leert kennen en Paul Rosenberg zijn officiële dealer wordt. Na de oorlog vertrekt hij naar Londen en vanaf dan begint zijn klassieke periode en zijn roem in de kunstwereld. Van 1936 tot 1946 is hij een geëngageerd kunstenaar. Hij kiest de zijde van de Spaanse Republikeinen, wat later in 1937 zal uitmonden in het werk " Guernica" Zijn kunstwerken werden door de de Naz's " Entartete kunst" (ontaarde kunst) genoemd.Van 1946 tot 1973 is zijn Pop art periode waarvan "de geit"( terug te vinden in het Musée Picasso) een uitstekend voorbeeld is. Picasso is een allround kunstenaar met schilderijen, grappige beeldhouwwerken zoals "De redenaar" en mooie ceramiek enz.. zowel zijn vele vrouwen als zijn kinderen krijgen in verschillende schilderijen een plaats in het Museum .Zijn mooiste werken hier zijn zijn vrouw "Olga"en zijn" drie vrouwen aan de bron" en zijn blauw zelfportret als jonge kunstenaar. ook de werken van verschillende tijdgenoten krijgen een plaats op de zolder van het Museum, zoals o.a. Miro, Matisse, met een opdracht voor Picasso en Cézanne en nog veel anderen. Picasso overlijdt in Mougins op 8 april 1973. Zijn erfgenamen schenken 5.000 werken aan de Franse Staat om de erfenisrechten af te kopen. In 1985 wordt, dank zij deze schenking, het werk van Picasso tentoongesteld in het hotel Salé. Nadien worden er nog 200.000 stuks archieven van Picasso geschonken aan de Franse Staat. Picasso is vandaag nog steeds een grote inspirator voor jonge kunstenaars, zoals voor de Engelse meisjes die zoals wij eveneens 2u hebben aangeschoven en in het Museum hun schetsboek bovenhalen om het werk van Picasso na te tekenen met veel ernst en toewijding aan de grote kunst van Picasso.
Ons geplande restaurantbezoek aan het restaurant "Jean" wordt uitgesteld tot de avond want de inspanning van het aanschuiven verdiende evenveel tijd als het bewonderen van de kunstwerken. De regen drijft ons in de namiddag een Parijse bistrot binnen waar we getuige zijn van de opvoedingschaos van twee moeders met twee kleuters die halfnaakt en joelend door de bistrot renden en zelfs naar buiten glipten in ontbloot bovenlijf. Het gevolg van de onmacht van één van de moeders was een pak slaag voor het jongetje, wat nog meer agressie opwekte bij de jongen en in nog meer slaag eindigde en een huilbui natuurlijk. De cafébaas was blijkbaar deze scènes gewend want stoorde zich niet aan dit misbaar. Opvoeden is ook normen aanleren en dat ontbrak hier spijtig genoeg. De anti-autoritaire opvoedingsmethode uit de jaren '60 heeft ook deze fouten gemaakt met als resultaat volwassenen in chaos en drugsmisbruik. 's Avonds worden we in het restaurant "Jean" hartelijk verwelkomd en vragen ze met veel interesse hoe het was in het Museum Picasso en vroegen ze ook het adres voor een andere geïnteresseerde client. Deze klantvriendelijkheid zijn we in Parijs niet gewoon.
Op maandag bezoeken we het Musée Guimet op de Place Iéna (metro Iéna). In dit museum bevinden zich de kunstschatten uit het Oosten die oorspronkelijk in het Louvre stonden en zijn afkomstig uit India, Laos, Cambodja, Vietnam, Thailand, China, Japan, Maleisië en Indonesië enz.. en is één van de meest waardevolle Musea in Parijs en nog steeds onbekend bij het grote publiek. Vandaar de grote rust in de prachtige zalen. Bij het binnenkomen wordt je onmiddellijk gegrepen door de schoonheid van de monumentale beelden uit Angkor Wat in Cambodja. de reuze grote lotusbloem met de slangenstaat en het glimlachende beeld erop zittend stond ooit aan de ingang van het grote tempelcomplex van Angkor Wat, opgericht door de Khmers in de 12° eeuw en om onbekende reden verlaten . De maquette van dit tempelcomplex staat in de tweede zaal en geeft een overzicht van tempels die een spiegelbeeld zijn van het heelal en dit effect wordt versterkt door de toevoeging van grote symetrische vijvers die symbool stonden voor de zee. Ook de reuze beelden van de tempel van Phnom Wat, met aan de vier zijden glimlachende goden, toren hoog boven de andere grote en kleine beelden die deze zaal opluisteren. Wij bezoeken eveneens de kunstwerken in de andere zalen. Even indrukwekkend, bovendien mooi opgesteld en stuk voor stuk ware kunstschatten . 's Middags verlaten we het museum en steken we de straat over voor een Chinese lunch met Dim Sum in het restaurant Shang Palace, teneinde nog even in oosterse sferen na te kunnen genieten terwijl we onze innerlijke mens versterken. De kleine gerechtjes waren stuk voor stuk ook kunstwerkjes, die smelten in de mond. In de namiddag kunnen we in het Musé Guimet onze ontdekkingsreis van Oosterse kunst verder zetten en begeven we ons naar de kelder van het museum voor de tijdelijke tentoonstelling omtrent de Han dynastie in China. De eerste keizer van China was aanvankelijk een krijgsman die grote gebieden innam in de periode 25 tot 200 van onze tijdsrekening. Deze periode loopt samen met de veroveringen van het Romeinse keizerrijk in West-eEuropa. De eerste keizer Han had een rotsvast geloof in het eeuwig leven na de dood. Daarom werden de graven van de keizer en zijn nakomelingen maar ook van belangrijke krijgsheren voorzien van allerlei gebruiksvoorwerpen die na de dood nuttig zouden zijn tijdens het eeuwig leven. zo waren de graven voorzien terracotta paarden, varkens, kippen en soldaten en zelfs van een klein oventje om te kunnen koken. . Maar ook van jongleurs en musicerende figuren die de keizer zouden animeren tijdens zijn reis in het hiernamaals. In deze tijdelijke tentoonstelling hebben deze beeldjes een plaats gekregen; Er zijn ook foto's van de open graven in de rotsen en ook geografisch worden de graven gesitueerd op kaarten. Bij elke begrafenis werd er een dagenlang feest georganiseerd met uitgebreide banketten en de schalen en borden en andere gebruiksvoorwerpen in rode ceramiek zijn een overblijfsel van de grote banketten. De tentoonstelling is een openbaring van eeuwenlang verborgen schatten zoals gouden juwelen en zelfs flarden van kledij. Merkwaardig is ook de sarcofaag of lijkwade in jade die bestaat uit kleine plaatjes ( 5cmx5cm) en samengehouden met koordjes van gouddraad en was alleen voorbehouden voor belangrijke personen. Deze lijkwade heeft de vorm van het menselijk lichaam en is zeer groot en et hoofd is ook afneembaar. Er was in deze tentoonstelling ook aandacht voor het schrift en het uitvinden van het papier, terwijl wij steeds dachten dat de Egyptenaren het papier via de papyrusplant uitgevonden hadden. Wat de filosoof Confusius ( 553-473 voor onze tijdrekening) de mogelijkheid gaf om zijn regels van het Confucianisme op te schrijven, die later tijdens het Han rijk door de ambtenaren gebuikt werden. Deze waardevolle tentoonstelling heeft ons erg geboeid en is vergelijkbaar met de uitgegraven terracotta beelden van soldaten elders in China. Deze tentoonstelling is een bezoek zeker waard!
's Avonds stillen we onze honger in de Belgische Brasserie " Chez Leon" met een lekker bord mosselen met frietjes.
Op dinsdag zijn de meeste Musea dicht en besluiten we er een shoppingdag van te maken. Maar eerst bezoeken we voor de zoveelste keer kathedraal Notre Dame waar we andermaal vol bewondering staan voor dit machtige bouwwerk met de mooie glasramen en de prachtige voorgevel.
's Middags besluiten we wild te eten in het beste wildrestaurant dat betaalbaar is met de mooie naam "La Régalade" wat in het Nederlands " De traktatie" betekent. Dit klein knus restaurantje heeft een uitstekende reputatie voor zijn wildmenu maar is dichter gelegen tegen de périférie van Parijs dan in het centrum. Maar dank zij de snelle metro vinden we ook hier een lekkere maaltijd die de zoektocht waard is.
Op woensdag besluiten we nogmaals naar het Picasso museum te gaan. Dank zij onze jaarkaart kunnen we nu onmiddellijk naar binnen en starten we vanaf de derde verdieping zonder aanwezigen want het Museum was pas om 11u30 open en wij waren de eersten binnen.
In alle rust hebben we deze tentoonstelling nogmaals kunnen bewonderen en hebben we aan onszelf beloofd dat we in het voorjaar zullen terugkomen.
Paris faut bien une Messe! Alles voor de kunst en de gastronomie. 's Middags hebben we heerlijk genoten van een uitstekende keuken in het Japanse restaurant KEI, waar elk bord zeer ongewoon was ,maar uitzonderlijk lekker.
Moe maar gelukkig hebben we onze opdracht volbracht en zowel de kunst als de gastronomie eer aan gedaan in de lichtstad Parijs!
linda Van Pottelbergh 28 november 2014
Maar al onze verwachtingen worden onmiddellijk vervuld en na het eindeloos wachten komen we in een gloednieuw museum in het statige hotel Salé. We besluiten tevens om aan de kassa een jaarkaart te kopen, zodat we nooit meer moeten aanschuiven en nog dikwijls kunnen terugkomen.De onrechtstreekse lichtinval is meesterlijk uitgevoerd en samen met de witte muren en de perfecte opstelling van de kunstwerken kunnen we nu genieten van de schoonheid van het werk van Picasso dat hier eindelijk tot z'n recht kan komen. In het verleden was dit Museum eerder ontgoochelend door het gebrek aan structuur en een slechte lichtinval. De eerste werken dateren van 1895. Picasso was toen 14jaar ( geboren n Malaga in 1881) . Hier zien we zijn uitzonderlijk talent voor tekenen en schilderen. Zijn vader , José Ruiz Blasco, was schilder en curator van het gemeentelijk museum en de jonge Picasso hielp hem bij zijn schilderwerk. Tussen 1891 en 1995 woonde de family in La Coruna in Galicië , waar zijn vader leraar werd aan de Academie voor Schone Kunsten en waar Picasso onderricht kreeg van zijn vader en hij getraind werd in het tekenen van plaasteren copies van oudheidkundige sculpturen, zoals dat in de academische traditie de gewoonte was. Hij slaagde erin om deze inspanning te implementeren in zijn kunstwerken op dat ogenblik. Van 1906 tot 1915 evolueert hij van het primitivisme met "Les Demoiselles d'Avignon" naar het kubisme waarvan "de man met de gitaar" een mooi voorbeeld is .Tijdens de oorlogsjaren woont hij in Rome en Parijs waar hij André Breton leert kennen en Paul Rosenberg zijn officiële dealer wordt. Na de oorlog vertrekt hij naar Londen en vanaf dan begint zijn klassieke periode en zijn roem in de kunstwereld. Van 1936 tot 1946 is hij een geëngageerd kunstenaar. Hij kiest de zijde van de Spaanse Republikeinen, wat later in 1937 zal uitmonden in het werk " Guernica" Zijn kunstwerken werden door de de Naz's " Entartete kunst" (ontaarde kunst) genoemd.Van 1946 tot 1973 is zijn Pop art periode waarvan "de geit"( terug te vinden in het Musée Picasso) een uitstekend voorbeeld is. Picasso is een allround kunstenaar met schilderijen, grappige beeldhouwwerken zoals "De redenaar" en mooie ceramiek enz.. zowel zijn vele vrouwen als zijn kinderen krijgen in verschillende schilderijen een plaats in het Museum .Zijn mooiste werken hier zijn zijn vrouw "Olga"en zijn" drie vrouwen aan de bron" en zijn blauw zelfportret als jonge kunstenaar. ook de werken van verschillende tijdgenoten krijgen een plaats op de zolder van het Museum, zoals o.a. Miro, Matisse, met een opdracht voor Picasso en Cézanne en nog veel anderen. Picasso overlijdt in Mougins op 8 april 1973. Zijn erfgenamen schenken 5.000 werken aan de Franse Staat om de erfenisrechten af te kopen. In 1985 wordt, dank zij deze schenking, het werk van Picasso tentoongesteld in het hotel Salé. Nadien worden er nog 200.000 stuks archieven van Picasso geschonken aan de Franse Staat. Picasso is vandaag nog steeds een grote inspirator voor jonge kunstenaars, zoals voor de Engelse meisjes die zoals wij eveneens 2u hebben aangeschoven en in het Museum hun schetsboek bovenhalen om het werk van Picasso na te tekenen met veel ernst en toewijding aan de grote kunst van Picasso.
Ons geplande restaurantbezoek aan het restaurant "Jean" wordt uitgesteld tot de avond want de inspanning van het aanschuiven verdiende evenveel tijd als het bewonderen van de kunstwerken. De regen drijft ons in de namiddag een Parijse bistrot binnen waar we getuige zijn van de opvoedingschaos van twee moeders met twee kleuters die halfnaakt en joelend door de bistrot renden en zelfs naar buiten glipten in ontbloot bovenlijf. Het gevolg van de onmacht van één van de moeders was een pak slaag voor het jongetje, wat nog meer agressie opwekte bij de jongen en in nog meer slaag eindigde en een huilbui natuurlijk. De cafébaas was blijkbaar deze scènes gewend want stoorde zich niet aan dit misbaar. Opvoeden is ook normen aanleren en dat ontbrak hier spijtig genoeg. De anti-autoritaire opvoedingsmethode uit de jaren '60 heeft ook deze fouten gemaakt met als resultaat volwassenen in chaos en drugsmisbruik. 's Avonds worden we in het restaurant "Jean" hartelijk verwelkomd en vragen ze met veel interesse hoe het was in het Museum Picasso en vroegen ze ook het adres voor een andere geïnteresseerde client. Deze klantvriendelijkheid zijn we in Parijs niet gewoon.
Op maandag bezoeken we het Musée Guimet op de Place Iéna (metro Iéna). In dit museum bevinden zich de kunstschatten uit het Oosten die oorspronkelijk in het Louvre stonden en zijn afkomstig uit India, Laos, Cambodja, Vietnam, Thailand, China, Japan, Maleisië en Indonesië enz.. en is één van de meest waardevolle Musea in Parijs en nog steeds onbekend bij het grote publiek. Vandaar de grote rust in de prachtige zalen. Bij het binnenkomen wordt je onmiddellijk gegrepen door de schoonheid van de monumentale beelden uit Angkor Wat in Cambodja. de reuze grote lotusbloem met de slangenstaat en het glimlachende beeld erop zittend stond ooit aan de ingang van het grote tempelcomplex van Angkor Wat, opgericht door de Khmers in de 12° eeuw en om onbekende reden verlaten . De maquette van dit tempelcomplex staat in de tweede zaal en geeft een overzicht van tempels die een spiegelbeeld zijn van het heelal en dit effect wordt versterkt door de toevoeging van grote symetrische vijvers die symbool stonden voor de zee. Ook de reuze beelden van de tempel van Phnom Wat, met aan de vier zijden glimlachende goden, toren hoog boven de andere grote en kleine beelden die deze zaal opluisteren. Wij bezoeken eveneens de kunstwerken in de andere zalen. Even indrukwekkend, bovendien mooi opgesteld en stuk voor stuk ware kunstschatten . 's Middags verlaten we het museum en steken we de straat over voor een Chinese lunch met Dim Sum in het restaurant Shang Palace, teneinde nog even in oosterse sferen na te kunnen genieten terwijl we onze innerlijke mens versterken. De kleine gerechtjes waren stuk voor stuk ook kunstwerkjes, die smelten in de mond. In de namiddag kunnen we in het Musé Guimet onze ontdekkingsreis van Oosterse kunst verder zetten en begeven we ons naar de kelder van het museum voor de tijdelijke tentoonstelling omtrent de Han dynastie in China. De eerste keizer van China was aanvankelijk een krijgsman die grote gebieden innam in de periode 25 tot 200 van onze tijdsrekening. Deze periode loopt samen met de veroveringen van het Romeinse keizerrijk in West-eEuropa. De eerste keizer Han had een rotsvast geloof in het eeuwig leven na de dood. Daarom werden de graven van de keizer en zijn nakomelingen maar ook van belangrijke krijgsheren voorzien van allerlei gebruiksvoorwerpen die na de dood nuttig zouden zijn tijdens het eeuwig leven. zo waren de graven voorzien terracotta paarden, varkens, kippen en soldaten en zelfs van een klein oventje om te kunnen koken. . Maar ook van jongleurs en musicerende figuren die de keizer zouden animeren tijdens zijn reis in het hiernamaals. In deze tijdelijke tentoonstelling hebben deze beeldjes een plaats gekregen; Er zijn ook foto's van de open graven in de rotsen en ook geografisch worden de graven gesitueerd op kaarten. Bij elke begrafenis werd er een dagenlang feest georganiseerd met uitgebreide banketten en de schalen en borden en andere gebruiksvoorwerpen in rode ceramiek zijn een overblijfsel van de grote banketten. De tentoonstelling is een openbaring van eeuwenlang verborgen schatten zoals gouden juwelen en zelfs flarden van kledij. Merkwaardig is ook de sarcofaag of lijkwade in jade die bestaat uit kleine plaatjes ( 5cmx5cm) en samengehouden met koordjes van gouddraad en was alleen voorbehouden voor belangrijke personen. Deze lijkwade heeft de vorm van het menselijk lichaam en is zeer groot en et hoofd is ook afneembaar. Er was in deze tentoonstelling ook aandacht voor het schrift en het uitvinden van het papier, terwijl wij steeds dachten dat de Egyptenaren het papier via de papyrusplant uitgevonden hadden. Wat de filosoof Confusius ( 553-473 voor onze tijdrekening) de mogelijkheid gaf om zijn regels van het Confucianisme op te schrijven, die later tijdens het Han rijk door de ambtenaren gebuikt werden. Deze waardevolle tentoonstelling heeft ons erg geboeid en is vergelijkbaar met de uitgegraven terracotta beelden van soldaten elders in China. Deze tentoonstelling is een bezoek zeker waard!
's Avonds stillen we onze honger in de Belgische Brasserie " Chez Leon" met een lekker bord mosselen met frietjes.
Op dinsdag zijn de meeste Musea dicht en besluiten we er een shoppingdag van te maken. Maar eerst bezoeken we voor de zoveelste keer kathedraal Notre Dame waar we andermaal vol bewondering staan voor dit machtige bouwwerk met de mooie glasramen en de prachtige voorgevel.
's Middags besluiten we wild te eten in het beste wildrestaurant dat betaalbaar is met de mooie naam "La Régalade" wat in het Nederlands " De traktatie" betekent. Dit klein knus restaurantje heeft een uitstekende reputatie voor zijn wildmenu maar is dichter gelegen tegen de périférie van Parijs dan in het centrum. Maar dank zij de snelle metro vinden we ook hier een lekkere maaltijd die de zoektocht waard is.
Op woensdag besluiten we nogmaals naar het Picasso museum te gaan. Dank zij onze jaarkaart kunnen we nu onmiddellijk naar binnen en starten we vanaf de derde verdieping zonder aanwezigen want het Museum was pas om 11u30 open en wij waren de eersten binnen.
In alle rust hebben we deze tentoonstelling nogmaals kunnen bewonderen en hebben we aan onszelf beloofd dat we in het voorjaar zullen terugkomen.
Paris faut bien une Messe! Alles voor de kunst en de gastronomie. 's Middags hebben we heerlijk genoten van een uitstekende keuken in het Japanse restaurant KEI, waar elk bord zeer ongewoon was ,maar uitzonderlijk lekker.
Moe maar gelukkig hebben we onze opdracht volbracht en zowel de kunst als de gastronomie eer aan gedaan in de lichtstad Parijs!
linda Van Pottelbergh 28 november 2014
Je verslag is weer de moeite hoor Linda! Men krijgt echt zin om naar Parijs te reizen! Het zal er bij ons toch ook echt eens moeten van komen!
BeantwoordenVerwijderenCultuur en gastronomie, een perfecte combinatie!
Sylvie