Rome: Wandelen over de zeven heuvels

Rome: Wandelen over de zeven heuvels-  3 mei tot 8 mei 2014

Rome bezoeken voor de tweede keer is een droom die waargemaakt is. De stad is gebouwd op zeven heuvels en dat hebben we gevoeld aan onze kuiten.
Ons hotel in de buurt van het Terministation is uitstekend gelegen en dat helpt natuurlijk tijdens deze reis. Maar wij komen slechts aan om 22u.30  en laten ons een restaurant adviseren in de buurt van ons hotel, want de honger knaagt. Rond 23u nemen we nog een avondmaal in het restaurant De Thermen van Diocletianus, gelegen in een gemetste cilinder dat er wel zeer oud en historisch uitziet. Volgens de restauranthouder is dit een authentiek overblijfsel van de Thermen van Diocletianus. Een foto boven onze tafel van een maquette van de Thermen zou het bewijs zijn. De zeer dikke muren en de fijne opbouw in bakstenen in cilindervorm is een bouwstijl die ook in de historische Thermen even verderop terug komen. Ik ging helemaal mee in dit mooie verhaal en vergat hierdoor de slechte kwaliteit van het eten.
Op zondagmorgen verwachten wij een rustige stad. Maar Rome is nooit rustig, zelfs niet op zondag. De stad is zeker op zondag overspoeld door massa's toeristen op zoek naar geschiedenis, kicks bij het zien de gekende fonteinen en de verheerlijking van de (laatste) Paus.
Het Palazzo del Quinerale is de residentie van de President en slechts op zondagmorgen open voor het publiek. De prachtige tuinen rond dit paleis zijn slechts één keer per jaar open voor het publiek en dat is op 2 juni. Dit Paleis wordt onze eerste uitstap en ook ons eerste rijtje schuiven. Dank zij het leuke gezelschap van een Siciliaanse familie en hun kinderen was dit rijtje schuiven snel voorbij. De barokke salons doen ons denken aan het appartement van Napoleon in het Musée du Louvre in Parijs. Maar het hoogtepunt van dit bezoek is de zaal van de Gladiatoren met een aangrenzende kapel waar op zondagmorgen een mooi concert plaats heeft voor een geïnteresseerd publiek en niet voor de langslopende toeristen.Om 12u sluiten de deuren en wij wandelen onze eerste heuvel af richting de Trevi Fontein. Daar worden we voor het eerst verrast door de massale belangstelling van honderden toeristen die geld willen gooien in de Trevi Fontein en zich laten fotograferen alsof ze filmsterren zijn. Wij vluchten weg van deze massa en zoeken in de kleine straatjes in de buurt naar een leuk restaurantje. De Taverna Antonia, Via  della Colonna 48, is gesticht in 1939 en is echt een aanrader. Ik eet daar voor het eerst Cariofi a la Romana of gekookte artisjok in olijfolie. Simpel maar zeer lekker, zoals de (Joods) Italiaanse keuken op zijn best is. Even later wandelen we richting Pantheon, waar we ons opnieuw door een massa volk naar binnen wurmen. Deze voormalige tempel is gebouwd op de ruïnes van de Thermen van Agrippa en de zuilen vooraan dateren nog uit deze Romeinse periode. De tempel voor alle goden is ingewijd door Keizer Hadrianus. Binnenin deze tempel heeft de schilder Rafaël zijn graftombe. Maar het meest merkwaardige element hier is nog steeds de cirkelvormige opening in het dak van de immense koepel waardoor er contact is met het hemelgewelf. Het regent er natuurlijk ook binnen langs dit gat en dus heeft men op de vloer eronder een afspanning gemaakt. Zo zijn hemel en aarde met elkaar verbonden in dit prachtig marmeren interieur. Wij drinken vervolgens onze eerste echte Italiaanse koffie tussen het Campo Fiorentina en het Piazza Farnese met aldaar het Palazzo Farnese waar nu de Franse ambassade gehuisvest is. Via het Campo Nuovo met de prachtige fonteinen van Bernini en de massa's toeristen, wandelen we terug naar ons hotel. Onze eerste dag Rome was direct een voltreffer.
Op maandag en dinsdag zijn er veel Musea dicht maar het Colosseum en het Forum Romanum  en het Palatinium zijn altijd open. Aangezien ik het inwendige van het Colosseum nog nooit gezien heb, kiezen we eerst voor dit bezoek en kopen we voor 12 Euro een combi-ticket voor de drie historische monumenten. Keizer Vespasianus gaf in 72 na onze tijdrekening  de opdracht tot het bouwen van het grootste amphitheater op de plaats waar er een moerassig meer was. Via de 80 ingangen konden 55.000 bezoekers snel naar binnen. De gladiatoren waren dikwijls slaven of misdadigers die hun vrijheid afkochten met de strijd in de arena en met de goed- of afkeuring van de keizer.  Het stadium heeft de vorm van een ellips met rijen plaatsen om een enorme arena in het midden. Onder de arena is er een complex van hokken voor de dieren en gangen. Dit deel was oorspronkelijk afgedekt en de gangen en hokken zijn door de archeologen blootgelegd. De arena is dus maar gedeeltelijk voorzien van een vloerbedekking en daarop organiseert men momenteel evenementen zoals o.a. concerten. Vanaf de tweede verdieping is het overzicht op zijn best en en zie je de rijen zitplaatsen , de ingang van de keizer en zijn Loge. Indrukwekkend is het metselwerk aan de binnenkant en de vele zuilen en die de gangen vullen. Dit historisch monument is een symbool geworden voor Rome en zijn historisch erfgoed en een bezoek zeker waard.
Het Forum Romanum bereik je vanaf het Colosseum via de de Via Sacra of de heilige weg waarlangs de triomftochten en processies plaats hadden, richting het Capitool. Het forum was het hart van het politieke, commerciële en juridische leven in het klassieke Rome. Het forum is een chaos van historische gebouwen door de verschillende keizers gebouwd en nu door de archeologen blootgelegd. Door het bouwen op verschillende  grondlagen en het werk van de archeologen staan de verschillende tempels en historische gebouwen nu naast elkaar, vandaar de chaos. Maar de info-bordjes in het Italiaans en het Engels en de vele gidsen helpen de toeristen wegwijs in dit indrukwekkend openlucht museum. De lente is de beste periode om Rome te bezoeken omwille van de mooie rode klaprozen tussen de ruïnes en de vele andere bloemen die oogstrelend de ruïnes opfleuren onder een hemelsblauwe lucht. Wegens het bezoek van de archeologische delegatie van Rome stond uitzonderlijk de deur van de tempel van Antonius en Faustina open. Deze ingangsdeur bevindt zich metershoog boven de wandelroute en is volgens de gids, die achter ons stond, te wijten aan de opgravingen tot op de bodem van de zuilen die deze tempel sieren. In het verleden zijn er ook meerdere zuilen afgezaagd door barbaren omwille van de versieringen  aan de top van de zuilen. Deze zaagsneden zijn aan deze tempel zeer duidelijk maar waren zonder resultaat op diefstal.
Na deze boeiende voormiddag nemen we de lunch met zicht op de markten van Trajanus. Wij genieten op het terras van een Saltimboca a la Romana, alhoewel kenners dit geen hoogvlieger vinden. In de namiddag wandelen we naar Trastevere, het veel rustiger deel van Rome over de rivier de Tiber. De Piazza Santa Maria is een waar oord van rust met soms wel een streepje muziek van een verloren gelopen muziekensemble, nabij de mooie fontein waarop jongeren en rugzaktoeristen luieren. . Het plein is vol van cafés en bijhorende terrasjes en af en toe glipt er wel een toerist de oogstrelende kerk Santa Maria in Trastevere binnen. Wij genoten alleen van de buitengevel met de mooie gouden mozaïeken. Wij wandelen terug via de Piazza Argentino waar we tickets kopen voor het openbaar vervoer aan 1,5 Euro per rit. 's Avonds eten we voor het eerst in het restaurant La Matriciana, eigenlijk een authentieke trattoria gesticht in 1870  door de de over-overgrootmoeder  van huidige eigenaars de gebroeders Crisciotti en gelegen in de Via del Viminale 44, rechtover het operagebouw van Rome. Ik heb daar genoten van de zeer lekkere Cariofi  (artisjok) op joodse wijze.
De volgende twee avonden schuiven we daar opnieuw aan omwille van de echte Italiaanse keuken en de sfeer van weleer.
Op dinsdag is het opnieuw schitterend weer en besluiten we om de naar het Palatinium te gaan. De tweede ingang vinden was een probleem maar via het Forum Romanum en de Via Sanctum klimmen we omhoog naar de ruïnes van het Paleis van de keizers. Maar het museum op de top van de berg was dicht evenals het huis van Livia, de tuinen van Farnese en het huis van Keizer Augustus. Dus geen mooie wandschilderingen gezien in deze voormalige Paleizen, maar wel veel ruïnes in baksteen. Er wordt in dit gebied nog flink veel gerestaureerd, vandaar de sluitingen van zoveel gebouwen.Het uitzicht op Rome is wel zeer mooi en in de verte zien we de koepel van het Vaticaan van Bernini. In de late namiddag wandelen we nogmaals naar Trastevere voor de rustige straatjes en mooie pleintjes.
Bij het terugkeren met de bus ontmoeten we Nederlanders uit Amsterdam die overdonderd waren door de kunstschatten in de Musea van het Vaticaan. Zij vertelden ook over de TV series omtrent WOI en of wij onze grootouders ook verloren waren tijdens die oorlog.Daar konden wij negatief op antwoorden want anders waren wij er ook nooit geweest.
Op woensdag plannen wij een bezoek aan de Vaticaanse Musea maar wegens de té lange rijen wachtenden ( twee straten ver) beperken we ons tot een terrasje. Ook de St Pietersbasiliek kunnen we niet betreden aangezien het plein ervoor afgeladen vol staat, tot aan de zuilen van Bernini. Later vernemen we dat op woensdag de Paus een optreden geeft. Dus besluiten we rechtsomkeer te maken en nemen we de metro naar de Villa Borghèse. Na een mooie, rustige wandeling door het enorme park, dat lijkt op Center Park in N.Y., zien we eerst de Galleria de l'Arte Moderne waar drie tijdelijke tentoonstellingen een onderkomen vinden. De enorme trappen zijn voor de schoolgaande jeugd op uitstap een ideale plaats om de middaglunch te eten. Voorbij de kleine dierentuin bereiken we de majestueuze Villa Borghèse. Maar helaas kunnen we de prachtige Romeinse beeldhouwwerken niet bewonderen want de ticketverkoop is uitverkocht tot 16 mei. Gelukkig bieden de omliggende rustbanken soelaas voor onze pijnlijke voeten intussen genieten we van toeristen die zich op de meest vreemde toestellen wagen om het park te bezoeken. Zelf verkiezen we een kleine wandeling naar het restaurant "Cesariana", Via Piemonte 109. Tot onze grote verbazing belanden we in een waar gastronomisch instituut . De gasten die ons hier voorgingen waren Frederico Fellini, Marcello Mastroiani en nog vele andere grootheden van het witte doek, kwamen hier eten als ze in Rome waren voor filmopnames. Ik heb daar genoten van de beste lasagna ooit genaamd "Lasagna al Forno con fungi porcini". In dit restaurant waren wij de enige buitenlandse toeristen in een sfeer van vijftig jaar geleden waar  de dames en heren hun voorgerechten en hoofdgerechten aten dat met veel eerbied voor het product. Wij aten er ook het beste ijsdessert ooit geproefd. Volgende keer gaan we zeker terug naar dit monument van gastronomie.
Op donderdag keren we huiswaarts met veel mooie herinneringen in ons hoofd en met pijnlijke voeten van het vele stappen over de zeven heuvels van Rome.

Linda Van Pottelbergh.
11 mei 2014.